-
1 wi|ć2
impf (wiję) Ⅰ vt to weave- ptaki wiją gniazda birds are building nests- wić wieniec z kłosów to weave a garland from ears of cornⅡ wić się 1. (poruszać się) [osoba] to writhe; [dżdżownica, żmija] to slither- wić się w boleściach to writhe in pain2. (tworzyć spiralę) to meander- droga wiła się pod górę the road meandered up the hill- rzeka wije się doliną a river meanders in the valley- z komina wije się dym the smoke spirals up from the chimney- wijący się korowód taneczny a winding pageant3. (piąć się) to twist- bluszcz wije się po pniu the ivy winds around the tree- fasola wije się na palikach the bean plant twists around stakes- wijące się pędy roślin twisting shoots4. (kręcić się) to curl- wijące się włosy curly hair- długa wijąca się broda a long, curly beard■ wić się jak piskorz pot. to wriggle like an eelThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|ć2
-
2 LOK
m (pukiel włosów) lock; (wijący się) curl- robią jej się loki her hair curls- głowa cała w blond lokach a head full of blonde curls* * *curl, lock* * *abbr.(= Liga Obrony Kraju) National Defense League ( in Poland).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > LOK
-
3 lok
m (pukiel włosów) lock; (wijący się) curl- robią jej się loki her hair curls- głowa cała w blond lokach a head full of blonde curls* * *curl, lock* * *miGen. -a lock, curl.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lok
-
4 wężowato
adv. [wijący się, wygięty] tortuously, sinuously- rzeka płynie wężowato a river follows a tortuous a. serpentine courseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wężowato
-
5 falujący
См. также в других словарях:
wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych … Słownik języka polskiego
kędzierzawy — kędzierzawywi 1. «o włosach, sierści: ułożony w kędziory, skręcony, wijący się; o ludziach: mający kręcone, wijące się włosy» 2. «o liściach: mający nierówną, karbowaną powierzchnię; rzadko o roślinach: mający bujne, skłębione listowie» … Słownik języka polskiego
strumyk — m III, D. a, N. strumykkiem; lm M. i 1. «mały strumień; rzeczka» Wąski strumyk. Strumyk wijący się między kamieniami. 2. «strużka jakiejś cieczy» Strumyki wody deszczowej. Krew strumykiem ściekała z rany … Słownik języka polskiego
wężykowaty — «podobny z kształtu i ruchów do węża, wijący się jak wąż, wężyk; kręty, zygzakowaty, wężykowy, wężowaty» Wężykowata linia. Wężykowaty liść. Ryba o wężykowatym ciele. Wykonywać wężykowate ruchy … Słownik języka polskiego
